Αρθρογραφία

Συνέντευξη των Ανάστου και Θοδωρή Λέντζου στο περιοδικό “Κλίκα” το 2007. Oι Μηλιές είναι ένα χωριό της ορεινής Ολυμπίας κάτω από το όρος Φολόη. Ένα χωριό που κάποτε τα σφυριά των βαρελοποιών χτυπάγανε αδιάκοπα. Σήμερα ο Μπάρμπα Τάσος έχει μείνει μόνος του στο χωριό να εξασκεί αυτή την παραδοσιακή τέχνη, «φυλάσσοντας Θερμοπύλες» μαζί με το γιό του το Θοδωρή που αν και η δουλειά του είναι στον Πύργο πηγαίνει στο χωριό και βοηθάει τον πατέρα του από το μεράκι του να μη σβήσει αυτή η παράδοση. Όλες οι απαντήσεις που θα διαβάσετε προέρχονται από δύο ανθρώπους οι οποίοι δεν έχει ασχοληθεί με την επιστήμη του κρασιού, ούτε χημείες γνωρίζουν ούτε αλχημείες. Χρησιμοποιούν τη γνώση από την εμπειρία που έχουν αποκομίσει προεξέχοντος του Μπάρμπα Τάσου και μαζί με το μεράκι τους στήνουν το καλό, παραδοσιακό βαρέλι. Απολαύστε τους.

«Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια*…»
Ο Μάρτιος, αν ήταν μαθητής στον Μυστικό Δείπνο, θα ήταν σίγουρα ο Πέτρος. Εκεί που θ΄απαρνηθεί τρις την ίδια στιγμή τραβάει το μαχαίρι και κόβει το αυτί του ασεβούς από τον όχλο.
Στο χωριό μας συνήθως ο Μάρτιος εσύχναζε στ΄αμπέλια με γυρισμένα τα μανίκια του, που φαίνονταν τα κάτασπρα ανήλιαγα χέρια του. Για βραχιόλι είχε μια κόκκινη κλωστή από στημόνι για να μη τα κάψει ο ήλιος.

Aκουμπούσε στο πεζούλι τη μικρή του «βαντάκα» με όλα τα ψιλικά του κόσμου. Σε λίγο όλες οι γυναίκες στην κάθε ρούγα μαζευόντουσαν για να αγοράσουν τα σπουδαία αυτά προϊόντα από τον «πλανόδιο» έμπορο. Τον Καραβατά, από το διπλανό χωριό μας, το Δούκα. Η καταγωγή του ήταν από τη Βύλιζα ωραίο χωριό, αγνάντιο στον Αλφειό, όπως κατεβαίνουμε στην οδό από Λάλα για Αρχαία Ολυμπία στο αριστερό μας χέρι.