Με όρεξη για δουλεία και μεράκι ο Μαρίνος έχει δημιουργήσει τον δικό του παράδεισο. Ένα σημαντικό πράγμα που αποκόμισα κάνοντας αυτή την συνέντευξη, είναι πως πορεύεται με αισιοδοξία και τόλμη έχοντας ως φάρο πάντα τις όμορφες αναμνήσεις του.

Θα ήθελα να μου πείτε λίγα λόγια για εσάς. Πώς/που μεγαλώσατε; Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;

Έχω γεννηθεί στην Αθήνα, στην περιοχή των Αμπελοκήπων όπου παραμένει έως σήμερα η μόνιμη κατοικία μου. Όπως τα περισσότερα αγόρια, ήμουν αρκετά ζωηρός κάνοντας πολλές και παράτολμες σκανδαλιές. Είχα την ευτυχία να έχω αποκτήσει ένα φίλο αδελφικό που παραμένει έως σήμερα αδελφός. Γενικά χάρηκα το παιχνίδι και τις παρέες ..

Ποια είναι η επαγγελματική σταδιοδρομία σας; Αντιμετωπίσατε δυσκολίες; Σήμερα έχετε πετύχει αυτό που είχατε στο μυαλό σας;

Από μικρός έδειξα μια έφεση στα τεχνικά επαγγέλματα. Τελειώνοντας το τεχνικό λύκειο στο τμήμα των ηλεκτρολόγων, δούλεψα ως βοηθός ηλεκτρολόγου για αρκετά χρόνια στην οικοδομή, σε ιδιώτες αλλά και σε μεγάλη κατασκευαστική εταιρία. Σήμερα βρίσκομαι να εργάζομαι σαν τεχνικός πεδίου στον ΟΤΕ. Όσα χρόνια δούλευα στην οικοδομή φυσικά και υπήρξαν δύσκολες μέρες, λόγο του ύφους της εργασίας αλλά και του ωραρίου ενίοτε. Γενικά θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο επαγγελματικά διότι κάθε φορά που αποχωρούσα από μια εργασία, έπιανα δουλειά την επόμενη μέρα. Δεν είχα κάτι ποτέ συγκεκριμένο στο μυαλό μου επαγγελματικά. Μόνο ότι μου άρεσε να δημιουργώ με τα χέρια μου. Σήμερα τολμώ να πω, πως αυτό το κάτι, φέρνει πολλές εικόνες με την ενασχόληση μου με την γη….και τους καρπούς της..

Ποια είναι η σχέση σας με το χωριό σήμερα;

Η σχέση μου με το χωριό είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα παιδικά μου χρόνια. Είναι προορισμός πνευματικής ευφορίας και ηρεμίας. Σε ένα κόσμο που όλα χρονομετρούνται και όλα βιάζονται να γίνουν χτες, το χωριό σου θυμίζει βασικές αξίες της ζωής, είτε μέσα από τους ανθρώπους του, είτε από τις παραδόσεις και τις αξίες που ευτυχώς αντέχουν ακόμα σε αυτόν το ίδιο χρόνο που όλοι ξοδεύουμε. Η αλήθεια είναι ότι δεν χάνω ευκαιρία να βρεθώ το συντομότερο εκεί όσο περισσότερο γίνεται.

Πως αποφασίσατε να καλλιεργήσετε στο χωριό; Τι καλλιεργείτε;

Μετά τον θάνατο του πατέρα μου, υπήρξε μια συχνότερη επίσκεψη στο χωριό, έως τότε όμως είχα μόνο τις όμορφες αναμνήσεις των παιδικών χρόνων. Για κάποιο βαθύτερο λόγο που σίγουρα έχει να κάνει με την απώλεια αγαπημένων προσώπων, επανεκτίμησα την σχέση μου με την φύση. Σε ένα οικείο περιβάλλον και έχοντας λόγους να βρίσκομαι τακτικότερα, γεννήθηκε η επιθυμία της δημιουργίας. Στην αρχή ήταν αίσθημα ευθύνης της συνέχειας της ζωής, που μετέπειτα όμως άνοιξε άλλες προοπτικές. Χαιρόμουν να βλέπω τα χωράφια να αποκτούν κι αυτά ζωή. Νέα δέντρα, εργασίες, καλλωπισμός, περίφραξη, αλλά και οι άνθρωποι που συνεργάζομαι είναι ένα βασικό κίνητρο.

Έχετε επιστρέψει στο χωριό; Αν όχι υπάρχει η σκέψη για επιστροφή;

Δεν γεννήθηκα στο χωριό, οπότε δεν θα θεωρούταν επιστροφή η εγκατάσταση μου στο μέλλον. Όμως η ποιότητα ζωής, αλλά και η προοπτική να βιοπορίζομαι από κάτι το οποίο αγαπώ να κάνω, είναι μεγάλο κίνητρο.

Πως αξιολογείται την κατάσταση στο χωριό σήμερα;

Δεν μου αρέσει να αξιολογώ, θέλω να βλέπω τα πράγματα με έναν καλό λογισμό. Δεν μπορώ να πω ότι κάτι δεν πάει καλά ή φταίει εκείνο ή το άλλο. Εκτιμώ το χωριό για πολλά πράγματα. Ακόμα και ένα χτύπημα της καμπάνας ή ένα “καλώς τους” που θα ακούσω μου φτάνει. Σίγουρα μπορούν να γίνουν πολλά, αρκεί να υπάρχουν οι άνθρωποι και η λαχταρά για να γίνουν.

Πιστεύετε ότι μπορούν να βελτιωθούν τα πράγματα στο χωριό;

Ναι βέβαια…Για κάποιο λόγο νομίζω πως η ζωή θα τα φέρει έτσι, έστω κι αν περάσουν λίγα χρόνια ακόμα.

Τι θα θέλατε να δείτε να συμβαίνει στο χωριό ή στην ευρύτερη περιοχή;

Θα χαιρόμουν αν είχαμε περισσότερα ανοιχτά σπίτια. Με το παράδειγμα μας να υπηρετήσουμε  αυτό που είπε ο Κύριος μας,  «ΙΝΑ ΩΣΙΝ ΕΝ» έτσι η ζωή μας να γίνει το κίνητρο για κάθε καλό. Τότε είμαι σίγουρος πως θα καταφέρουμε πολλά (πρόοδος στην αγάπη, συνοχή και αλληλεγγύη αλλά γιατί όχι  και υποδομές όπως δίκτυα άρδευσης, τυποποιητήρια καρπών και ελαίου, θέσεις εργασίας στον πρωτογενή τομέα, επιτυχημένους συνεταιρισμούς κ.α.). Με αγάπη και πρακτικές που τιμούν και το μεγάλο σπίτι μας, την γη με την φύση της.

Τι θα συμβουλεύατε την νέα γενιά;

Αν είμαι άξιος να πω κάτι,  είναι ότι κάνουμε, να το κάνουμε με λαχταρά..