Ο “γραμματέας”, όπως το αποκαλούν πολλοί λόγω της παλιάς του θέσης, γνωρίζει πολύ καλά τις ανάγκες που υπάρχουν στο χωριό. Πάντα χαμογελαστός και ανοιχτόκαρδος ο κ. Άρης σε κάνει να νιώσεις οικειότητα σε λίγα μόλις λεπτά.
Θα ήθελα να μου πείτε λίγα λόγια για εσάς. Πώς μεγαλώσατε; Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Γεννήθηκα το 1961 στο χωριό Φολόη (Γιάρμενα) και τέλειωσα την πρώτη τάξη του Δημοτικού. Το 1968 μεταφερθήκαμε οικογενειακώς στις Μηλιές για μια καλύτερη ζωή.
Μεγάλωσα μέσα στην οικογένειά μου, η οποία μου έδωσε αγάπη. Όμως έζησα από κοντά το καθημερινό άγχος των γονιών μου για το αύριο. Δύσκολη η επιβίωση χωρίς ανέσεις, με πολλές στερήσεις. Από πολύ μικρή ηλικία εργάστηκα σταδιακά για να βοηθήσω στα οικονομικά σε διάφορες δουλειές.
Περνώντας τα χρόνια η ζωή άλλαζε προς το καλύτερο.
Ποια είναι η επαγγελματική σταδιοδρομία σας; Αντιμετωπίσατε δυσκολίες; Σήμερα έχετε πετύχει αυτό που είχατε στο μυαλό σας;
Όσον αφορά την επαγγελματική μου σταδιοδρομία ,ξεκίνησα ως Γραμματέας της Κοινότητάς μας και εργάστηκα για δέκα επτά συνεχόμενα έτη, επίσης εργάστηκα στο Δήμο Φολόης ως διοικητικός υπάλληλος για δύο χρόνια, στην συνέχεια μετατάχθηκα στην Περιφερειακή Διοίκηση Ηλείας όπου και υπηρέτησα ως διοικητικός υπάλληλος μέχρι τον Μάρτιο του 2008. Από τον Απρίλιο του 2008 μέχρι σήμερα ,υπηρετώ στο Υπουργείο Οικονομικών.
Ως γραμματέας της κοινότητας τι σας, πείτε μας εκείνη η περίοδος της ζωής σας πως έχει αποτυπωθεί στις αναμνήσεις σας; Ποια είναι τα συναισθήματα σας, χρόνια πλέον μετά;
Ήταν μια δύσκολη περίοδος, γιατί ως κάτοικοι ενός μικρού ορεινού χωριού της Ηλείας, μας έλειπαν πράγματα που σήμερα φαντάζουν αυτονόητα, όπως οι δρόμοι, νερό και πολλά άλλα. Ταυτόχρονα όμως, τα συναισθήματα είναι όμορφα γιατί θυμάμαι τον αγώνα που είχαμε κάνει για να τα πετύχουμε. Η προσπάθεια μας να εντάξουμε τις Μηλιές στην μελέτη του έργου, «διαμόρφωση – ασφαλτόστρωση παρακαμπτήριων οδών των κοινοτήτων που βρίσκονται στον άξονα Λάλα-111» και είχε εκπονήσει η περιφέρεια δυτικής Ελλάδος το 1994, για να έχουμε δρόμο, γιατί στην αρχική μελέτη η παρακαμπτήρια οδός Μηλιές- διασταύρωση Λάλα δεν υπήρχε. Η προσπάθεια μας να γίνει παραχώρηση της γεώτρησης από το ΙΓΜΕ στην κοινότητα. Μετά από πολλές δικές μας προσπάθειες να έχουμε ύδρευση από της πηγές της Αύρας, οι οποίες δεν ευδοκιμούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, ήρθε το Ινστιτούτο Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών με γεωτρύπανο και έκανε γεώτρηση στο σημείο που είναι και σήμερα, στην θέση Ρούσα, δίπλα στο γήπεδο του μπάσκετ. Με θετικά αποτελέσματα, έγινε ο απολογισμός αυτής της προσπάθειας αφού τελικά παραχωρήθηκε στην κοινότητα η γεώτρηση. Περήφανος που έχω υπάρξει κομμάτι αυτής της εξέλιξης για το όμορφο χωριό μας.
Τι σας έκανε να φύγετε και να μετακομίσετε στην Αθήνα;
Η απόφαση αυτή έγινε καθαρά για βιοποριστικούς λόγους. Αποφασίσαμε οικογενειακώς να μετακομίσουμε στην Αθήνα λόγω των επαγγελμάτων μας.
Ποια είναι η σχέση σας με το χωριό σήμερα; Υπάρχει η νοσταλγία της επιστροφής στο χωριό; Έστω μακροπρόθεσμα.
Η σχέση μου με το χωριό είναι πολύ καλή, το επισκέπτομαι αρκετά συχνά και περιποιούμαι το σπίτι, το αμπέλι και τις ελιές και ναι το αγαπώ και νοσταλγώ να γυρίσω εκεί.
Πως αξιολογείται την κατάσταση στο χωριό σήμερα;
Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι, ο πληθυσμός του χωριού μας τώρα και αρκετά χρόνια, συνέχεια λιγοστεύει, με κάποιους νέους να προτιμούν να ζουν και να εργάζονται στις πόλεις και κάποιοι μεγαλύτεροι να φεύγουν από τη ζωή και μαζί τους να παίρνουν την τέχνη τους, το επάγγελμα τους, χωρίς να υπάρχει φυσική συνέχεια . Το χωριό μας μοιάζει σαν ένα λουλούδι που διψά και αρχίζει να μαραίνεται και το καλό μέσα στο άσχημο είναι ότι ακόμη δεν έχει ξεραθεί.
Πιστεύετε ότι μπορούν να βελτιωθούν τα πράγματα στο χωριό;
Όλα μπορεί να συμβούν, φτάνει όλοι να δείξουμε το ανάλογο ενδιαφέρον, με ιδέες και πράξεις καθένας από την δική του θέση με υπευθυνότητα. Ιδιαίτερα θα ήθελα τους νέους μας να έχουν τον πρώτο λόγο γιατί έχουν αποδείξει πόσο ώριμοι και εργατικοί είναι.
Τι θα συμβουλεύατε την νέα γενιά;
Αν θα υπάρξει συνέχεια στο χωριό θα υπάρξει από αυτούς με την βοήθεια όλων και την αγάπη μας.