Η άνοιξη, μια πολύ σημαντική εποχή για την γεωργία. Οι εργασίες εντείνονται και θέλουν ιδιαίτερη προσοχή, προκειμένου να βοηθήσουμε όσο γίνεται στην καρποφορία και στην σωστή λειτουργία των ανθών και των δέντρων μας.
Είμαστε στα μέσα πλέον της άνοιξης, το καταλαβαίνει κανείς πολύ εύκολα από τις μυρωδιές που υπάρχουν γύρω μας. Από τα ανθισμένα φυτά, όλος ο δρόμος από το χωριό προς Λάλα είναι στολισμένος με λευκά άνθη. Από την ζεστασιά που νιώθουμε όταν ο ήλιος χτυπά απαλά το δέρμα μας. Είναι μια εποχή, που παρότι ζούμε δύσκολες καταστάσεις, φέρνει από μόνη της μια αισιοδοξία. Σαν να ξεκινούν όλα από την αρχή. Όλα ανθίζουν, παίρνουν χρώμα, ξυπνάνε από τον λήθαργο του χειμώνα. Αυτό φαίνεται και από τις φωνές που ακούει κανείς αν κάνει μια βόλτα στον κάμπο. Είναι γεμάτος με κόσμο που κάνει δουλειές στα χωράφια.
Μαζί με αυτά, όπως προαναφέραμε, ξεκινάνε και σημαντικές εργασίες για τους συγχωριανούς μας αλλά και τους περισσότερους αγρότες. Αξίζει να ρίξουμε μια ματιά για να καταλάβουμε τον κόπο και την εργασία που απαιτείται. Ώστε να καρποφορήσουν και να αποδώσουν όπως πρέπει όλα αυτά τα δέντρα, τα άνθη αλλά και τα χωράφια.
Οι περισσότεροι αγρότες τον Απρίλιο έχουν τελειώσει με το κλάδεμα, το οποίο θεωρείται μια από τις σημαντικότερες εργασίες.
Για όσους δεν γνωρίζουν, κλάδεμα είναι η αφαίρεση τμημάτων των φυτών. Με κατάλληλα εργαλεία που πραγματοποιείται με σκοπό να ρυθμιστεί η ανάπτυξη τους. Η παραγωγή άνθεων και καρπών και των δέντρων που έχουμε στον κάμπο μας. Είναι απαραίτητο σε φυτά και δέντρα, διότι τα κάνει πιο δυνατά και υγιή. Αρκεί να ακολουθήσουμε ορισμένους κανόνες. Τα περισσότερα κλαδέματα γίνονται κυρίως χειμώνα και αρχές της άνοιξης, που οι λειτουργίες του φυτού ελαχιστοποιούνται. Η ακριβής χρονική στιγμή εξαρτάται πολύ από το κλίμα κάθε περιοχής. Κάποια είδη, βέβαια, έχουν διαφορετικές ανάγκες κλαδέματος.
Παραδείγματος χάριν, η Ελιά κλαδεύεται την άνοιξη γιατί είναι πιο ανθεκτική στο πολύ έντονο κλάδεμα ως τον κορμό. Ενώ η μηλιά κλαδεύεται κατά την χειμερινή περίοδο, στον λήθαργο των φυτών από Ιανουάριο μέχρι Φεβρουάριο. Αντίθετα η κερασιά έχει δυο ειδών κλαδέματα, η καλλωπιστική κερασιά κλαδεύεται την άνοιξη. Ενώ η καρποφόρες κερασιές θα πρέπει να κλαδεύονται αμέσως μετά την συγκομιδή τους, τον Ιούνιο με Ιούλιο. Πρέπει να κλαδεύονται λίγο γιατί εάν το κλάδεμα είναι έντονο θα αρχίσει να εκκρίνει ρητίνη. Με κίνδυνο να νεκρωθεί σε λίγα χρόνια.
Τώρα λοιπόν, στα μέσα πια Απριλίου και ενώ οδεύουμε προς τον τελευταίο μήνα της άνοιξης, τον Μάϊο. Υπάρχει μετά το κλάδεμα μια σειρά από πολύ σημαντικές εργασίες. Προκειμένου να αποχαιρετίσουμε σιγά σιγά την άνοιξη.
Σε αυτές υπάγονται το κόψιμο των δέντρων, λίπασμα στις ελιές, οργώνουμε τα χωράφια. Κάψιμο στις ελαιόκλαρες μια και από 1η Μαΐου ξεκινάει και η περίοδος απαγόρευσης καύσης. Οι δεντροκομικές εργασίες είναι πολλές και σημαντικές. Εκτελούνται τα πρώτα βλαστολογήματα. Δια της αφαιρέσεως των περιττών και πλεοναζόντων βλαστών και γενικεύονται οι εγκεντρισμοί σε όλα σχεδόν τα δέντρα.
Την εποχή αυτή ξεκινάνε πλέον τα βοτανίσματα, σκαλίσματα και ποτίσματα τα οποία από εδώ και εμπρός πρέπει να εκτελούνται τακτικά και ανελλιπώς. Το ίδιο πρέπει να καταπολεμούνται εγκαίρως και αποτελεσματικός οι πολλές εμφανιζόμενες ασθένειες, ιδίως τα διάφορα επιβλαβή έντομα τα οποία ο ήλιος του Απριλίου ξυπνάει και ζωογονεί κατά χιλιάδες. Επίσης, ετοιμάζονται τα λάστιχα για πότισμα μικρών δέντρων (Καρυδιές-Ελιές) καθαρίζουμε γύρω γύρω το δέντρο με την φρέζα για να μπει λάστιχο και να ποτίζονται. Κατά τον Απρίλιο συγκομίζονται στα θερμά μέρη και τα πρώτα κεράσια.
Όσοι έχουν αμπέλια, είναι μια εποχή με αρκετή δουλειά. Το αμπέλι έχει γενικά πολλές εργασίες πριν φτάσει στο τραπέζι μας. Τον μήνα Απρίλιο είναι οι ακόλουθες. Σήμανση της θέσης των φυτών, μετά ακολουθεί η φύτευση. Πρέπει να πληρούνται όλες οι απαραίτητες προδιαγραφές ως προς το μήκος, το πάχος και να είναι απαλλαγμένα από εχθρούς και ασθένειες. Άλλες εργασίες είναι το ψέκασμα για την φόμοψη (ένα είδος μύκητα), το θειάφισμα, όπως και το ψέκασμα για την προστασία των ματιών. Όλα αυτά γίνονται γιατί τον Απρίλιο αυξάνονται οι κίνδυνοι για την εμφάνιση των πρώτων εχθρών, αφού αρχίζει η πράσινη περίοδος του αμπελιού. Μια άλλη εργασία είναι το δέσιμο των τρυφερών κληματίδων. Από τα μέσα Απριλίου, καθώς οι κληματίδες μέρα με τη μέρα μεγαλώνουν, θα πρέπει να δεθούν για να προστατευτούν από διάφορους ανέμους. Τέλος, μέσα στον Απρίλιο γίνεται και το ψέκασμα για τον περονόσπορο, για περιοχές όπου υπάρχει βροχόπτωση ή υψηλή υγρασία.
Είναι επίσης η εποχή που πολλοί θα χρησιμοποιήσουν και το βορδιγάλειο πολτό. Η χρήση του ξεκίνησε στο Μπορντό της Γαλλίας περί το 1880 και ήταν το πρώτο πραγματικό μυκητοκτόνο στην ιστορία της αμπελουργίας και της γεωργίας γενικότερα. Με τον όρο “πραγματικό μυκητοκτόνο” εννοούμε ότι υπήρξε το πρώτο χημικό σκεύασμα του οποίου η δράση κατά των μυκήτων που στόχευε (κυρίως κατά του περονόσπορου) ήταν αδιαμφισβήτητη.
Ο βορδιγάλειος πολτός ή γαλαζόπετρα με ασβέστη, είναι ένα χαλκούχο φάρμακο μυκητοτοξικό, που το χρησιμοποιούμε προληπτικά, για να εμποδίσουμε την προσβολή των φυτών από τους μύκητες, αλλά και για να καταπολεμήσουμε διάφορες ασθένειες, που οφείλονται σε αυτούς, ή σε βακτηρίδια. Δεν έχει διασυστηματική δράση, αυτό σημαίνει ότι με ένα καλό πλύσιμο μπορούμε να καταναλώσουμε τα προϊόντα χωρίς κανένα φόβο και είναι από τα ελάχιστα μυκητοκτόνα με την ιδιότητα αυτή. Η χρήση του διαφέρει ανά είδος. Στο αμπέλι η χρήση του βορδιγάλειου στοχεύει στην καταπολέμηση του περονόσπορου (Plasmopara viticola) αλλά και για την προστασία των πρεμνών από την ίσκα και άλλες ασθένειες του ξύλου. Ο ψεκασμός των φυτών γίνεται αμέσως μετά το χειμερινό κλάδεμα, όταν ακόμα το αμπέλι είναι σε λήθαργο. Ενώ στην ελιά συνιστάται η διεξαγωγή ενός ψεκασμού με βορδιγάλειο πολτό στις αρχές του φθινοπώρου πριν την έναρξη των βροχών και ένας δεύτερος στις αρχές της άνοιξης.
Τέλος είναι η ιδανική εποχή για να ξεκινήσουμε τον κήπο μας. Τον Απρίλιο σπέρνουμε ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες, καρότα, ραπανάκια και πολλά ακόμα. Αλλά και η ανθοκομία έχει την τιμητική της στο κήπο μας, Γαρδένιες, ορτανσίες υάκινθοι, Ηλίανθοι και ότι άλλο μπορεί να γεμίσει με γεύσεις και χρώματα την ζωή μας.
Όπως βλέπουμε, οι εργασίες στο χωριό είναι πολλές και ποικίλουν ανά εποχή. Αλλά μας επιτρέπουν να είμαστε στην φύση, να αναπνέουμε καθαρό αέρα και να χαιρόμαστε για όλη αυτή την δουλεία, όταν βλέπουμε τους καρπούς των κόπων μας. Για τους ανθρώπους που ζουν στο χωριό αυτές οι εργασίες είναι όλοι τους η ζωή και τόσα χρόνια το κάνουν με ευλάβεια και αποτελεσματικότητα. Είναι όμορφο να μπορούμε να μοιραστούμε έστω με αυτό τον τρόπο τον κόπο τους