Aκουμπούσε στο πεζούλι τη μικρή του «βαντάκα» με όλα τα ψιλικά του κόσμου. Σε λίγο όλες οι γυναίκες στην κάθε ρούγα μαζευόντουσαν για να αγοράσουν τα σπουδαία προϊόντα από τον «πλανόδιο» έμπορο. Τον Καραβατά, από το διπλανό χωριό μας, το Δούκα. Η καταγωγή του ήταν από τη Βύλιζα ωραίο χωριό, αγνάντιο στον Αλφειό, όπως κατεβαίνουμε στην οδό από Λάλα για Αρχαία Ολυμπία στο αριστερό μας χέρι.

Ο Καραβατάς ήταν το πιθανότερο εσώγαμβρος στο Δούκα. Εγώ τον θυμάμαι έτσι γέρο με καλά και κακά συναισθήματα. Τα καλά είναι για τούτο το επάγγελμα του πλανοδίου, τα κακά θα το ειπώ στο τέλος αυτού του κειμένου. Άνοιγε λοιπόν τη μικρή του βαντάκα και ένας ολόκληρος κόσμος από χρήσιμα αντικείμενα άστραφτε στον ήλιο: Βελόνες, καρφίτσες, δαχτυλήθρες, φουρκέτες και κουβαρίστρες. Τσιμπιδάκια, παραμάνες, κόπιτσες, καλτσοδέτες, κλωστές, κουμπιά, λάστιχα, καθρεφτάκια και άλλα τέτοια ωραία πραγματάκια.

Οι πελάτες του συνήθως ήταν μόνον οι γυναίκες. Εγώ αυτό το πλανόδιο μαγαζί το θυμάμαι που άνοιγε στο πεζούλι της θείας Βασίλαινας της Πίππαινας (Καβουρίνας). Μαζευόντουσαν· όλες οι γειτόνισσες και αγόραζαν τα απαραίτητα αυτά προϊόντα. Η συναλλαγή γινότανε με χρήματα ή προϊόντα (αυγά, τυρί κλπ.). Υπήρχε βεβαίως και κατάστιχο με τα βερεσέδια. Μετά έκλεινε την τσάντα πέρναγε στα χείλη του την μικρή τρομπέτα – καραμούζα του και χυνότανε στις άλλες γειτονιές. Ευλογημένες συναλλαγές για να οργανωθεί η φτώχεια και οι ανάγκες των ανθρώπων.

Όταν πήγα Γυμνάσιο στο Δούκα ο μπαρμπα-Καραβατάς γέρος πια κι ανήμπορος είχε εγκαταλείψει την πλανόδια αυτή εργασία. Και επεριπλανάτο ανήμπορος μπροστά στο προαύλιο του σχολείου. Κάποια παιδιά τον κορόϊδευαν και του βάζανε και πέτρες στο παντελόνι του. Επήγε στο γυμνασιάρχη μια από τις πολλές φορές και ένα από τα ονόματα που κατήγγειλε ήταν και το δικό μου. Έτσι κονόμησα δύο ημέρες αποβολή, για κούρα και κολτσίνα στις Κουκουναριές με κάποιους άλλους καταγγελθέντες από την Καλολετζή. Που να θυμηθώ τώρα στα δίκαια και τα άδικα τέτοιων συμπεριφορών και αποφάσεων. Εγώ εξέτισα αγογγύστως αυτήν την ποινήν «λερώνοντας» δια πρώτην φοράν (θα ακολουθούσαν κι άλλες) το καθαρό μου μαθητικόν μητρώον, στις μεγάλες κυρώσεις των παιδικών παραβατικών πράξεων.