Για τα κορίτσια εκείνα μιλώ, στην Πέρα-ρούγα και στην Αγορά. Για τα κορίτσια εκείνα, με τη μπλε ποδιά και τον άσπρο γιακά.
Για τα κορίτσια εκείνα θα σας πω, με τις καψαλίδες στα πόδια και το κοκαλάκι στα μαλλιά.
Για τα κορίτσια εκείνα θα σας πω, τα ακάλτσωτα με τις φτηνές παντόφλες.
Για τα κορίτσια εκείνα θα σας πω, στο Δημοτικό Σχολείο, με τις καρούλες στα χέρια από την κυδωνόβεργα της μάθησης.
Για τα κορίτσια εκείνα μιλώ στον κάμπο και στην Κάπελη, στον θέρο και στ αλώνισμα.
Για τα κορίτσια εκείνα μιλώ, στο κορφάδιασμα του καλαμποκιού και στο κουβάλημα λίγου νερού στα ζωντανά μας.
Για τα κορίτσια εκείνα μιλώ, που μένανε στη ίδια τάξη. Για τα κορίτσια εκείνα μιλώ που διάβαζαν με το φως της φωτιάς και τη γυφτόλαμπα.
Για τα κορίτσια εκείνα μιλώ, της Μεγάλης Εβδομάδας με τη σύνοψη στα χέρια.
Για τα κορίτσια εκείνα θα πω, στην οικοκυρική και στο κέντημα, με τον καμβά και τις πολύχρωμες κλωστές.
Για τα κορίτσια εκείνα θα πω, στο δρόμο για το  Γυμνάσιο Δούκα, στου Ζαχαριά, στο Μισοβούνι και στις Κουκουναριές.
Για τα κορίτσια εκείνα θα σας πω που γράψανε ανορθόγραφα στο θρανίο το όνομα του αγοριού, που θέλανε να παντρευτούν.
Για τα κορίτσια εκείνα θα σας πω στην Κάτω-ρούγα και στην πάνω γειτονιά.
Για τα κορίτσια εκείνα θα σας πω, που μεγαλώσανε και παντρεύτηκαν άλλους άντρες.
Για τα κορίτσια εκείνα που γίναν μάνες και γιαγιάδες.
Για τις γυναίκες εκείνες που άλλαξαν το επώνυμο τους, μα όχι την ψυχή τους.
Για τις γυναίκες εκείνες θα σας πω που βλέπουμε στο χορό του Συλλόγου και κάποιες λίγες στο χωριό τα καλοκαίρια.
Για τις γυναίκες εκείνες θα σας πω, που φύγανε δια παντός με τα μάτια υγρά καρφωμένα στη μνήμη.
Για τα κορίτσια εκείνα θα πω με τα μακριά μαλλιά και τα μεγάλα μάτια.
Για τα κορίτσια εκείνα μιλώ. Την Αγγέλω, τη Μαρία, τη Θανάσω, τη Γιωργία, τη Βάσω, τη Σία, τη Γιώτα τη Γιαννούλα, την Ελένη.
Για τα κορίτσια εκείνα μιλώ στην Πέρα-ρούγα και στην Αγορά.
Για τα δικά μας κορίτσια θα σας πω.

Δημήτρης Λέντζος